Τα τμήματα του μηχανισμού στήριξης, η ανεπάρκεια των κεφαλαίων του, οι ανάγκες της Ελλάδας για το 2011, οι τράπεζες, καθώς επίσης λύσεις για το χρέος, τα ελλείμματα και το δανεισμό της χώρας μας
Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης ύψους 750 δις €, ο οποίος ψηφίσθηκε στις 10 Μαΐου του 2010 από τους 27 υπουργούς οικονομικών της ΕΕ, όταν η Ελλάδα «αναγκάσθηκε» να καταφύγει στη βοήθεια των ΔΝΤ-ΕΕ, αποτελείται από τα εξής τρία «μέρη»:
(α) Το σημαντικότερο «τμήμα» του είναι η συμμετοχή όλων των χωρών της Ευρωζώνης, οι οποίες ίδρυσαν τον «Ευρωπαϊκό μηχανισμό διευκόλυνσης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας» (EFSF), με έδρα το Λουξεμβούργο. Η συγκεκριμένη εταιρεία ειδικού σκοπού έχει τη δυνατότητα, με τη βοήθεια της έκδοσης ομολόγων, να χρηματοδοτείται από τις «αγορές», με στόχο την ενίσχυση των χωρών-μελών της Ευρωζώνης. Για την έκδοση αυτών των ομολόγων, εγγυώνται τα κράτη της ζώνης του Ευρώ (με εξαίρεση την Ελλάδα και την Ιρλανδία, μέχρι στιγμής), για το συνολικό ποσόν των 440 δις €.
(β) Έως και 60 δις € τώρα προσφέρονται από τον «Ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας» (EFSM), μέσω του οποίου η Κομισιόν (η ΕΕ των 27 δηλαδή), μπορεί να συνάψει δάνεια από τις αγορές – για να τα διοχετεύσει στις αδύναμες χώρες.
(γ) Το ΔΝΤ είναι το τρίτο μέρος του ευρύτερου μηχανισμού στήριξης, αφού ανέλαβε την υποχρέωση να συμμετέχει με το 50% των χρημάτων που θα διατίθενται κάθε φορά από το μηχανισμό – επομένως, συνολικά μέχρι 250 δις €.
Εν τούτοις, τα χρήματα που μπορούν να διατεθούν, είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγότερα από 750 δις € – γεγονός στο οποίο οφείλονται οι απόψεις, σχετικά με το ότι δεν θα φτάσουν, εάν υποχρεωθεί και η Ισπανία (η Πορτογαλία θεωρείται δεδομένη) να καταφύγει στο μηχανισμό στήριξης. Ο λόγος είναι πως για τα 440 δις € εγγυώνται όλες οι χώρες – όχι μόνο δηλαδή αυτές που διαθέτουν αξιολόγηση ΑΑΑ. Οι εταιρείες αξιολόγησης λοιπόν, για να βαθμολογήσουν με ΑΑΑ το μηχανισμό (γεγονός που θα σήμαινε ότι, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές με χαμηλό επιτόκιο), απαιτούν περισσότερα χρήματα σαν εγγύηση. Στην αντίθετη περίπτωση, αξιολογούν με ΑΑΑ μόνο τα ποσά εκείνα, με τα οποία εγγυώνται οι χώρες με ΑΑΑ αξιολόγηση – δηλαδή, «επιτρέπουν» να χρηματοδοτηθεί (να εκδώσει ομόλογα, με χαμηλά επιτόκια), μόλις με 250 δις € και όχι με 440 δις €.
Επομένως, οι δύο «μηχανισμοί» (EFSF και EFSM), μπορούν να δανεισθούν μόνο 250 δις € και 60 δις € αντίστοιχα (συνολικά 310 δις €) από τις «αγορές». Με το ΔΝΤ λοιπόν να καλύπτει το 50% (155 δις €), το ποσόν που τελικά μπορεί να διατεθεί με χαμηλά επιτόκια, δεν ξεπερνάει τα 465 δις €. Με διαφορετικές μεθόδους (όπως για παράδειγμα η υποχρέωση του μηχανισμού να διατηρεί το 20% σε ρεζέρβες, έτσι ώστε να αξιολογείται με ΑΑΑ, καθώς επίσης η αντίστοιχη υποχρέωση των χωρών που λαμβάνουν στήριξη, να συμμετέχουν με 20%), οι οικονομολόγοι της BNP Paribas, καθώς επίσης άλλων τραπεζών, υπολογίζουν το ποσόν του μηχανισμού στα 473 δις €.
Με δεδομένο τώρα το ότι, οι συνολικές κεφαλαιακές ανάγκες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας (η Ελλάδα έχει χρηματοδοτηθεί με διακρατικά δάνεια και όχι από το μηχανισμό) υπολογίζονται, μέχρι τα τέλη του 2013, στα 310 δις €, μία μεγάλη ομάδα, αποτελούμενη από 190 γερμανούς οικονομολόγους, υποστήριξε πως ο μηχανισμός δεν έχει ανάγκη από επί πλέον κεφάλαια – τάχθηκε δηλαδή εναντίον της περαιτέρω ενίσχυσης του μηχανισμού, με την αιτιολογία ότι, υπερκαλύπτει σημαντικά τις ενδεχόμενες ανάγκες και των τριών χωρών μαζί.
Δυστυχώς όμως (κάτι που ισχύει και για τη χώρα μας, όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια), οι γερμανοί οικονομολόγοι, δεν έλαβαν υπ’ όψιν τις επί πλέον ανάγκες που θα μπορούσαν να προκύψουν για τα τρία κράτη – προερχόμενες από τα ετήσια ελλείμματα των προϋπολογισμών τους. Υπολογίζοντας τα ελλείμματα στο 3% επί του ΑΕΠ της εκάστοτε χώρας, κάθε χρόνο έως και το 2013, το ποσόν τοποθετείται στα 124 δις €. Επομένως, οι ανάγκες τους θα διαμορφώνονταν στα 310 δις € (υφιστάμενα ομόλογα), συν 124 δις € (ελλείμματα) – συνολικά στα 434 δις (πηγή: FTD) Κατ’ επέκταση, ο μηχανισμός των 473 δις € υπερκαλύπτει μόλις κατά 10% τις πιθανές ανάγκες χρηματοδότησης των τριών «υποψηφίων» χωρών – αυτών δηλαδή, οι οποίες ενδεχομένως θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν (η Ιρλανδία έχει υπαχθεί ήδη στο μηχανισμό).
Ένα επόμενο στοιχείο που δεν συνυπολόγισαν, είναι οι πιθανές ανάγκες των τραπεζικών ιδρυμάτων των χωρών αυτών, τα οποία ενδεχομένως θα χρειασθεί να ενισχυθούν από το δημόσιο τομέα τους – ειδικά όσον αφορά την Ιρλανδία, αλλά και την Ισπανία, η οποία υπολογίζεται ότι θα πρέπει να ενισχύσει τουλάχιστον με 100 δις € τις τοπικές τράπεζες της. Στην περίπτωση λοιπόν που τυχόν συμβεί κάτι τέτοιο, το ποσόν του μηχανισμού στήριξης δεν είναι σε θέση να τα καλύψει – ιδιαίτερα εάν συναντήσει προβλήματα η Ιταλία, το δημόσιο χρέος της οποίας υπερβαίνει το 120% του ΑΕΠ της ή το Βέλγιο (δημόσιο χρέος περί το 100% του ΑΕΠ).
Όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, η δανειοδότηση μας από τους ΔΝΤ-ΕΕ, μεταθέτει απλά το πρόβλημα επαυξημένο στο μέλλον – το αργότερο δηλαδή στη χρονική εκείνη στιγμή που θα κληθούμε να πληρώσουμε τα 110 δις €, επιβαρυμένα με τοκογλυφικά επιτόκια. Ο Πίνακας Ι, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τη (τότε) λήξη των ομολόγων του Ελληνικού δημοσίου, καθώς επίσης τα δάνεια των ΔΝΤ-ΕΕ είναι χαρακτηριστικός:
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Λήξη Ομολόγων 2010-2013, με ημερομηνία καταγραφής τις 29.04.2010, σε δις € – προγραμματισμός εκταμίευσης μηχανισμού στήριξη
| Έτος | Λήξη ομολόγων συνολικά | Δάνεια ΔΝΤ-ΕΕ |
| 2010 | 15,80 | 38,00 |
| 2011 | 31,30 | 40,00 |
| 2012 | 31,70 | 24,00 |
| 2013 | 24,90 | 8,00 |
| Σύνολο | 103,70 | 110,00 |
Πηγή: Bloomberg – Υπουργείο Οικονομικών (προσχέδιο προϋπολογισμού)
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Σύμφωνα με τον Πίνακα Ι, ο δανεισμός της Ελλάδας από το μηχανισμό στήριξης για τα έτη 2010-2013, εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο την αποπληρωμή των πιστωτών της – αφού λήγουν ομόλογα συνολικής αξίας 103,7 δις € και δανείζεται 110 δις € (τα 110 δις € του ταμείου στήριξης, είναι ουσιαστικά τα 103,7 δις € που χρωστάμε, συν τους τόκους τους). Επομένως, όλα όσα ακούγονται περί δανεισμού της χώρας μας για την πληρωμή συντάξεων, μισθών κλπ. είναι απολύτως ανακριβή, εάν όχι σκόπιμα ψευδή. Τα χρήματα παρέχονται εμφανώς με στόχο τη διάσωση των ευρωπαϊκών τραπεζών, αφού αυτές είναι οι κύριοι δανειστές μας – πόσο μάλλον όταν, στις ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας μας, δεν έχουν συμπεριληφθεί τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, τουλάχιστον για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί για την κάλυψη τους.
Ειδικά όσον αφορά το 2010, εισπράξαμε 38 δις € από το μηχανισμό στήριξης (μαζί με τα 6,5 δις € του Ιανουαρίου), ενώ έληγαν ομόλογα ύψους 15,8 δις € – οπότε, εισπράξαμε 22,2 δις € περισσότερα. Επομένως, το έλλειμμα του προϋπολογισμού μας το 2010 (περί τα 23 δις €), καλύφθηκε από το συγκεκριμένο δανεισμό μας.
Σύμφωνα τώρα με την εισηγητική έκθεση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2011, οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας για το συγκεκριμένο έτος (διαφοροποιούνται συνεχώς, σαν αποτέλεσμα των ελλειμμάτων, των τόκων, του βραχυπρόθεσμου δανεισμού, της «αναδιαμόρφωσης» των κρατικών χρεών κλπ) είναι οι εξής (Πίνακας ΙΙ):
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Χρηματοδοτικές ανάγκες κρατικού προϋπολογισμού 2011 σε εκ. €
| Έλλειμμα κρατικού προϋπολογισμού | 20.857 |
| Χρηματοδότηση φορέων με ειδικά ομόλογα | 420 |
| Ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας | 2.000 |
| Συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου τραπεζών κλπ | 51 |
| Χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους | 28.130 |
| Πρόβλεψη εξόφλησης βραχυπρόθεσμου χρέους | 18.000 |
| Σύνολο χρηματοδοτικών αναγκών | 69.458 |
| Χρηματοδότηση από | |
| Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου | 420 |
| Μηχανισμό Στήριξης* | 46.500 |
| Βραχυπρόθεσμο δανεισμό | 22.538 |
| Σύνολο δανεισμού | 69.458 |
* Ουσιαστικά είναι 40 δις €, όπως στον Πίνακα Ι. Διαμορφώθηκαν στα 46,5 δις € επειδή λάβαμε καθυστερημένα τη δόση από την ΕΕ, τον Ιανουάριο του 2011.
Πηγή: Προϋπολογισμός 2011, σελίδα 74
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Όπως διαπιστώνουμε από τον Πίνακα ΙΙ, η Ελλάδα θα χρειασθεί τουλάχιστον 22,54 δις € επί πλέον αυτών που θα λάβει (εκτός απροόπτου) από το μηχανισμό στήριξης. Εκτός αυτού, εάν τυχόν υπάρξει κάποια επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης των τραπεζών εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου, θα έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει – προφανώς με επί πλέον δανεισμό.
Χωρίς να επεκταθούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες, έχουμε την άποψη ότι, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί – πόσο μάλλον όταν τα επιτόκια δανεισμού, έτσι όπως διαμορφώνονται διεθνώς για τη χώρα μας (spreads), είναι αδύνατον να «εξυπηρετηθούν». Επομένως η Ελλάδα, αφενός μεν δεν είναι εύκολο να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της για το 2011 (για τα επόμενα έτη επίσης, αφού τα ελλείμματα θα συνεχίσουν – ακόμη και αν εξέλθουμε από την ύφεση, γεγονός για το οποίο αμφιβάλλουμε πάρα πολύ), αφετέρου αδυνατεί να ανταπεξέλθει, σε ενδεχόμενη ενίσχυση των τραπεζών (Πίνακας ΙΙΙ).
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Δάνεια έτους 2010 – Παροχή εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου
| Τράπεζα | Εγγυήσεις | Ίδια Κεφάλαια* | Εγ/Ίδ. Κεφ.** |
| Εθνική Τράπεζα | 8.765.600.000 | 8.224.161.000 | 106,58% |
| EFG Eurobank | 7.770.000.000 | 5.486.000.000 | 141,63% |
| Alpha Τράπεζα | 4.867.000.000 | 4.775.572.000 | 101,91% |
| Τράπεζα Πειραιώς | 4.576.500.000 | 3.238.154.000 | 141,33% |
| Αγροτική Τράπεζα | 648.600.000 | 1.353.604.000 | 47,91% |
| Attica Bank | 215.000.000 | 582.812.039 | 36,89% |
| Proton Bank | 149.400.000 | 321.371.000 | 46,49% |
| Σύνολο | 26.992.100.000 | 23.981.671.039 | 112,55% |
* Την 31.12.2009
** Εγγυήσεις προς Ίδια Κεφάλαια (μετοχικό και αποθεματικά)
Σημείωση: Η Eurobank, καθώς επίσης η Πειραιώς εισέπραξαν τα περισσότερα (σχεδόν 1,5 φορές τα ίδια κεφάλαια τους), ακολουθούμενες από την Εθνική και την Άλφα. Οφείλουν να υπολογισθούν οι πρόσφατες αυξήσεις κεφαλαίου της Εθνικής, καθώς επίσης της Πειραιώς, για την ολοκλήρωση της εικόνας.
Πηγή: Προϋπολογισμός 2011 – σελ. 175 / Ισολογισμοί των τραπεζών (Ν)
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Όπως φαίνεται από τον Πίνακα ΙΙΙ, η «ρευστότητα» που χορηγήθηκε στις τράπεζες το 2010 ήταν ύψους 26,99 δις € – ποσόν δηλαδή που υπερβαίνει τα Ίδια Κεφάλαια τους κατά 12,55%. Από την άλλη πλευρά βέβαια, οι Ελληνικές τράπεζες κατέχουν περίπου 56 δις € ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου (πηγή: Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, Δεκέμβριος 2010). Το γεγονός αυτό μάλλον «συνηγορεί» υπέρ της μελλοντικής ενίσχυσης τους – πρόκειται για τα επί πλέον 30 δις € που ανακοινώθηκαν, έτσι ώστε να «καλυφθούν» ουσιαστικά τα ομόλογα του δημοσίου.
Η αναγκαιότητα αυτή είναι ενδεχομένως ακόμη μεγαλύτερη, ειδικά λόγω των υψηλοτέρων επισφαλειών που προβλέπονται από τα καταναλωτικά και λοιπά δάνεια – ελπίζοντας πως θα παραμείνουν σχετικά σταθερές οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα, καθώς επίσης ότι, οι τράπεζες δεν θα συναντήσουν ιδιαίτερα προβλήματα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Συμπερασματικά λοιπόν, οι πιθανότητες μίας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας αυξάνονται καθημερινά ενώ, εάν δεν συμβεί κάποιο «θαύμα» στη σύνοδο κορυφής του Μαρτίου, η Ελλάδα θα οδηγηθεί στην καταστροφή – παρά τα τεράστια διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα που είχε (ίσως έχει ακόμη) στο παρελθόν, τα οποία δυστυχώς «εξανέμισε» η κυβέρνηση μας, επιλέγοντας να «επαιτεί» αντί να απαιτεί, στην Ουάσιγκτον των Η.Π.Α. και ιδίως της Ευρώπης (Βερολίνο).
Κατά την άποψη μας, με δεδομένο το ότι η ανάπτυξη δεν φαίνεται πια εφικτή, υπό τις σημερινές παγκόσμιες συνθήκες (υπερχρέωση της δύσης, κοινωνικές αναταραχές στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, πετρέλαιο, αυξήσεις τιμών κλπ), η λύση του προβλήματος της Ελλάδας δεν είναι άλλη, από την «εκδίωξη» του ΔΝΤ και την αποπληρωμή του συνολικού δημοσίου χρέους της σε 40 ισόποσες ετήσιες δόσεις, με επιτόκιο ίσο με αυτό που δανείζονται οι τράπεζες – με το βασικό της ΕΚΤ (1%).
Στην περίπτωση αυτή, οι ετήσιοι τόκοι για το σύνολο των χρεών μας (περί τα 340 δις €, εκ των οποίων τα 100 δις € ανήκουν σε Έλληνες – τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, αμοιβαία, ιδιώτες), θα ήταν περίπου 3,4 δις € το πρώτο έτος (μειούμενοι στη συνέχεια), ενώ τα χρεολύσια 8,5 δις € το χρόνο – συνολικά 11,9 δις €. Εάν από το έλλειμμα του 2011 (20,857 δις €), αφαιρέσουμε τους τόκους (15,92 δις €) και προσθέσουμε τα «νέα τοκοχρεολύσια» (11,9 δις €), το συνολικό ποσόν που θα απέμενε για χρηματοδότηση θα ήταν 16,837 δις € συν περίπου 2,5 δις € (ταμείο σταθερότητας κλπ) – οπότε γύρω στα 19,34 δις € (το έλλειμμα του 2011 θα διαμορφωνόταν στα 8,34 δις € σαν αποτέλεσμα των χαμηλότερων τόκων, ή στο 3,65% του προϋπολογιζόμενου ΑΕΠ των 228.408 εκ. € για το 2011).
Αυτά τα 19,34 δις € θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με την έκδοση Εθνικών ομολόγων σε ετήσια βάση (εσωτερικός δανεισμός), έως εκείνο το χρονικό σημείο που θα καλύπτονταν από τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού (σωστή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, μείωση των περιττών κρατικών δαπανών, φορολόγηση των «εμπορικών» πολυεθνικών επί του τζίρου κλπ) – κάτι που θα μπορούσε να επιτευχθεί, εάν βέβαια επανερχόταν η αισιοδοξία στην Ελλάδα, μέσα από την προοπτική για το μέλλον (εξόφληση του χρέους σε 40 έτη, με 1%), καθώς επίσης εάν κέρδιζε η Πολιτεία την εμπιστοσύνη των Πολιτών της.
Όλα όσα αναφέρονται λοιπόν, σε σχέση με την επιμήκυνση των 110 δις €, με την επαναγορά χρέους κλπ, είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας (με εξαίρεση ίσως την άμεση διαγραφή 40-50% του χρέους). Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι το τι θα συμβεί μετά το 2013, αλλά το πώς θα εξασφαλισθεί σήμερα ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός των 22,54 δις € (Πίνακας ΙΙ), ή 1,88 δις € μηνιαία (με αρχή τον Ιανουάριο του 2011), έτσι ώστε να εξοφλούνται οι μηνιαίες υποχρεώσεις του κράτους μας (μισθοί, συντάξεις κλπ) – υποθέτοντας φυσικά ότι, με εντολή του ΔΝΤ προηγούνται οι δανειστές μας (28 δις € χρεολύσια, συν τους τόκους).
Κατά την άποψη μας, εάν δεν περιορισθούν οι τόκοι και δεν διακανονισθεί το συνολικό δημόσιο χρέος, οι πιθανότητες επίλυσης του προβλήματος σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Εάν η κυβέρνηση μας είχε ενεργοποιηθεί σωστά και έγκαιρα, καθώς επίσης εάν δεν είχαμε υποχρεωθεί στην «υφεσιακή» πολιτική του ΔΝΤ, η Ελλάδα θα είχε μεν δυσκολίες, αλλά δεν θα αντιμετώπιζε αδιέξοδα – πόσο μάλλον την απειλή της χρεοκοπίας.
Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
Αθήνα, 04. Μαρτίου 2011
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ 
Οι περισσότερες αποφάσεις είναι πολιτικές και τα νούμερα δεν έχουν καμία αξία. Είναι απλώς τα όπλα των ισχυρών με βάση τους νόμους που οι ίδιοι έχουν θέση σε ισχύ για να μην μπορούν οι αδύναμοι να τους εναντιωθούν. Αν αφαιρέσουμε τα νούμερα από τα όπλα των ισχυρών και των αδυνάτων, τότε θα βρουν άλλα όπλα οι ισχυροί για να επιβάλουν την θέληση τους στους αδύναμους. Με τι όπλα θα διάλεγε η Ελλάδα να πολεμήσει τους ισχυρούς? Βέβαια το μεγαλύτερο όπλο των ισχυρών είναι η επιβολή στη θέληση των λαών, των αδύνατων κρατών. Αν το μεγαλύτερο όπλο των ισχυρών είναι η δημοκρατία η ελευθερία και η δικαιοσύνη, τι μας πειράζει να χάσουμε? Εννοώ τι μας πειράζει να χάσουν οι αφέντες οι δικοί μας. Γιατί μεταξύ αυτών γίνεται ο πόλεμος. …
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πόλεμος εν εξελίξει και στον αραβικό κόσμο… ποιο το όπλο των ισχυρών δυτικών? Η δημοκρατία η ελευθερία η δικαιοσύνη. Πως το επέβαλαν στην θέληση των αράβων? Μέσο της τεχνολογίας. Ποιο το όπλο των αφεντών των αράβων? Τα λεφτά. Πως επέβαλαν την ισχύει τους στη θέληση των λαών των ισχυρών? Μέσω εξαγορών εταιριών δυτικών και γης. Ποια η απειλεί για την δύση? Λίγοι πολλοί ισχυροί άραβες εκμεταλλευόμενοι των λαό τους και με τα τεράστια πλούτοι αγόραζαν δυτικές εταιρίες. Χρησιμοποιούσαν δηλαδή τα όπλα των δυτικών, νούμερα, για να επιβληθούν μέσο της εξουσίας τους, στους λαούς των δυτικών. Απειλεί μεγαλύτεροι για τους αφέντες των δυτικών, αλλά και για τον λαό των δυτικών. Ποιος κέρδισε?
Η δύση πέτυχε ένα καίριο χτύπημα και νικά, χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα. Ποιο το αποτέλεσμα? Τα υπέρ κέρδη των αφεντών αράβων να αρχίσουν να περνούν στα χέρια του λάου με αποτέλεσμα οι λαοί να αγοράζουν δυτικά προϊόντα έτσι τα λεφτά να ξαναγυρνάν στην δύση. Άρα να δυναμώνουν οι αφέντες της δύσης εναντίων των αφεντών των αράβων. Άρα η δημοκρατία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη ως όπλο έχει μέχρι στιγμής κερδίσει.
Πόλεμος μεταξύ αφεντών, απλός τα όπλα τους επηρεάζουν το λαό που δίνει ισχύ στον κάθε αφέντη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Η ελευθερία η δικαιοσύνη και η δημοκρατία είναι τα όπλα των ισχυρών;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
θες να το πεις η προπαγανδα…. αλλα απο την αλλοι ποιοι ειναι ποιο ελευθεροι οι γερμανοι οι αμερικανοι ή οι τυνησιοι ή λυβιοι…. θες να το ονειρο προς εξαγωγη…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα αεροπλανοφόρα
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τσαμπουκαλιδικα αρθρα του στυλ
» απαιτουμε,δεν επαιτουμε » ,που ζητουν…» φορολογηση πολυεθνικων » & μαλιστα επι του τζιρου & οχι των κερδων ,
δειχνουν μονο τη γελοιοτητα του αρθογραφου με το εξισου funny επωνυμο…» Μπιλλιαρδος » …
Η Ψωροκωσταινα δεν δυναται να απαιτει,.μονο να επαιτει …
Της προσκολλλησεως & στο παρακαλεστό,να τη βγαλουμε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φαντάζομαι ότι, το επόμενο που θα πείτε είναι ότι, για την κατάντια της χώρας φταίει ο λαός…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ο πληθυντικος ειναι ανθελληνικος,φραγκικος,οπως ελεγε & ο Ζουραρις ( ειπε & κατι λογικο…)…
Η υπαιτιοτητα,οπως λενε & στα τροχαια,για λαο & πολιτικους ειναι 50-50…
Ενα διαρκες δυστυχημα η πορεια της Γκρης…
Οι μονοι αθωοι ειναι οι ξενοι.
Η GR & οι Greeks ειναι απο τα πιο ευεργετημενα κρατη & εθνη παγκοσμιως …
Μαγαζι γωνια,ανταγωνισμος Μεγαλων Δυναμεων,»Ψυχρος Πολεμος » ,φιλελληνισμος Ευρωπαιων/ Δυτικων…
Μόνο το Ισραηλ εχει ευεργετηθει περισσοτερο & αυτο απο το 1948 & μετα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δυστυχώς, κάποιος λόγος υπάρχει, για να μην γίνονται τα απλά και προφανή, να διώξουμε δηλαδή το ΔΝΤ και να κουρέψουμε το χρέος και να ξηγηθούμε α λα Κωτσόβολος στην αποπληρωμή του χρέους. Το ότι δεν αντιστάθηκε καθόλου ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου, μα καθόλου (το παραδέχθηκε και η τρόικα, μετά τις διαπραγματεύσεις του 2010), σε πλήρη αντίθεση με την Πορτογαλία και την αντιπολίτευση της Ιρλανδίας και της Ισλανδίας, προκαλεί θλίψη και απορία για το τί βρώμικο, σκοτεινό και σάπιο υπάρχει στο Βασιλειο της Δανμαρκίας. Προς το παρόν δεν πλήττομαι στον ίδιο βαθμό όσο με άλλους συμπολίτες μου, αλλά ανησυχώ κι εγώ γιατί η μπάλα θα μας πάρει όλους, εκτός από τους «5 νταβατζήδες» (κατά το «τα 3 γουρουνάια») και τα σόγια τους. Προσωπικά, δεν νομίζω να κυρήξει εν τέλει χρεοκοπία η χώρα, τους δανειστές μας άλλωστε δεν τους συμφέρει να χάσουν όλα τα λεφτά τους, θέλουν όμως να πάρουν πίσω όσο περισσότερο χρήμα γίνεται. Αργά ή γρήγορα, η όποια κυβέρνση θα αναγκαστεί να τραβήξει το βύσμα στην τρόικα και να μας αφήσει χρόνους. Το τί θα συμβεί αργότερα, δεν μπορώ να ξέρω, ελπίζω όμως να μας αδειάσουν οριστικά την γωνιά τα ζόμπι που λέγονται ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, ΔΗΣΥ, και σία. Και κυρίως, να την κοπανήσουν οι Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου και λοιπές φαμίλιες της πολιτικής μαφίας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χωρίς να διαφωνώ με τις βασικές αρχές της πρότασης σας οφείλω να σημειώσω ότι, προκειμένου η Ελλάδα να αντιμετωπίσει τη «κρίση», πρέπει ο λαός να ζητήσει την βοήθεια εγκαταλειψάντων τα εγκόσμια όπως οι Μπολιβάρ, Γκεβάρα, Κάστρο, Λουμούμπα, Βελουχιώτης, Χο Τσι Μινχ, Μάο τσι Τενγκ αλλά, και άλλων που χαίρουν άκρας υγείας όπως οι: Παπαρήγα, Τσίπρας, Κουβέλης, Ψαριανός, Νικολούλη, Αυτιάς, Παπαδάκης, Καμπουράκης, Οικονομέας, Τρέμη, Στάη και, παρά λίγο να μου διαφύγει, του Sheriff of Nottingham, Sir George Tragas.
Όχι, κανείς από την Νέα Φιλική Εταιρία δεν μου πρότεινε Υπουργείο στη περίοδο της Αλλαγής, των Ακόμα Καλύτερων Ημερών, του Εκσυχρονισμού, της Επανίδρυσης του Κράτους, της Νέας Διακυβέρνησης και, βέβαια, στη κυβέρνηση του Μνημόσυνου…. sniff, sniff
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λύσεις υπάρχουν πάντα. Καλές, κακές, συμφέρουσες ή μη κλπ. Το κακό είναι να περιμένουμε καλές λύσεις από αυτούς που μεθοδικά και με ακρίβεια ξεκίνησαν να δημιουργούν τα προβλήματα της χώρας εδώ και 36 χρόνια. Εκδίωξη του ΔΝΤ λέει και σωστά. Ποιός θα το κάνει? Απ’ την άλλη, ο πνευματικός τηλεοπτικός μεσαίωνας των περισσότερων κατοίκων θεωρεί ότι δεν υπήρχε άλλη λύση. Πως θα φύγει το ΔΝΤ αφού τα πράματα δείχνουν ότι οι περισσότεροι (όλοι οι πολιτικοί, άρχουσα τάξη και πλειοψηφία του λαού) πείστηκαν για την αναγκαιότητά του? Για κορόιδα και αποβλακωμένους ψάχνουν. Πρώτα δημιουργούν τέτοιους, μετά τους έχουν από κοντά. Καλό σημάδι προς το παρόν είναι ότι ο Κανένας είναι ο «καταλληλότερος».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κανένας the Iron Man
(να τραγουδηθεί στο ρυθμό του Popeye The Sailor Man)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωραία τα στοιχεία που παραθέτει το άρθρο.
Αδέξιος και παιδαριώδης ο επίλογος που προτείνει ως μοναδική λύση τη χρεωκοπία της Χώρας μέσω αναδιάρθρωσης και μη αναστρέψιμης πτώχευσης!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!